13 april 2025 – zesde zondag veertigdagentijd c
PALMZONDAG
Vol(k) van hoop: onvoorwaardelijk engagement
- Palmliturgie Lucas 19, 28-40 – Op een ezel treedt Jezus
Jeruzalem binnen. Als een vredevorst onthaald, wordt hij
ter dood veroordeeld. - Jesaja 50, 4-7 – Mijn oog heeft gezien, mijn oor heeft
gehoord en ik ben niet teruggedeinsd. - Lucas 22, 14 – 23, 56 – Het laatste avondmaal, verwijzing
naar het bevrijdingsverhaal, leidt het lijdensverhaal in
Palmzondag,
rustdag in de prille lente,
waarin het behaaglijk zomers
en guur winterweer kan zijn –
Palmzondag,
een dag, warm en koud
rond een man, Jezus genoemd:
‘God redt ‘ geheten.
In de ogen van zijn familie
de goedheid zelf,
maar al te zeer van God bezeten;
in de ogen van zijn vrienden
eigenlijk – eindelijk – de bevrijder
maar één die helaas de wapens schuwt;
in de ogen van de mensen
een profeet in woord en daad,
maar niet langer
dan ze van hogerhand mogen geloven.
Palmtakken vertellen het verhaal van mensen
die de Gekruisigde binnenlaten in hun leven
en zich verbinden tot een manier van leven
die het geknakte riet niet breekt
en de kwijnende vlaspit niet dooft,
die opkomt voor het recht van de rechtelozen
en tot zeventigmaal zevenmaal vergeeft.
Palmtakken spreken van mensen
die elke dag opnieuw tot elkander zeggen
‘Ik ben er voor u’ en zo Gods Naam doen.
Palmtakken spreken van een manier van leven
die de Gekruisigde weer doet leven.
Carlos Desoete
Zo geraken we vol van hoop,
zo wórden we volk van hoop.